Na današnji dan 1943., prije tačno 80 godina, u Beogradu je rođen Dragan Nikolić, legenda srbijanskog i regionalnog glumišta.

Njegovo pravo ime je bilo Dragoslav, a tim imenom je potpisan samo u svom prvom filmu „Pravo stanje stvari“, snimljenom 1964. godine, u kojem je glumio vojnog policajca. Naredne godine u odjavnoj špici za seriju „Dovoljno je ćutati“ greškom je predstavljen kao Dragan, ali mu to nije smetalo pa je tako postao i ostao Dragan. Samo su članovi njegove porodice i najbliži prijatelji znali njegovo pravo ime.

Brojne uloge

Dragan je prvi put skrenuo pažnju na sebe ulogom legendarnog Džimija Barke u filmu „Kad budem mrtav i beo“, za koju je nagrađen na Filmskom festivalu u Puli, a potom su se nizali uspjesi i zapažene uloge u brojnim filmovima, tv-serijama, pozorišnim predstavama...

Osim toga, sa suprugom, glumačkom divom Milenom Dravić, početkom 70-ih godina prošlog vijeka, snimio je 18 epizoda veoma popularnog i gledanog jugoslavenskog televizijskog šou programa „Obraz uz obraz“.

Jedna od najzapaženijih uloga u Nikolićevoj karijeri bila je uloga ilegalca Prleta u tv-seriji i filmu “Otpisani”, iz 1974. godine. Godine 1982., glumio je mladog učitelja u filmu „Idemo dalje“, a nakon toga je nagrađen za ulogu lopova Popaja u filmu “Balkan ekspres” na Filmskom festivalu u Nišu. U filmu „Groznica ljubavi“ iz 1984. godine tumačio je advokata, dok je u „Čudu neviđenom“ igrao Karuza. Naredne godine je dobio Oktobarsku nagradu grada Beograda za ulogu nasilnika Gare u filmu Bore Draškovića „Život je lep“.

Kad je riječ o pozorišnim ulogama, Dragan Nikolić je bio član pozorišta „Boško Buha“, Ateljea 212, Beogradskog dramskog pozorišta i Zvezdare teatra, u kojima je ostvario mnogo uloga i imao vrlo uspješnu pozorišnu karijeru. Između ostalih, glumio je u predstavama „Kosa“, „Rano jutro“, „Derviš i smrt“, „Maratonci trče počasni krug“, „Sladostrasnici-Karamazovi“, „Portnojeva boljka”, „Molijer“…

Brak s glumicom Milenom Dravić

Osim po ulogama, Nikolić je bio poznat i po skladnom porodičnom životu i braku s glumicom Milenom Dravić, koju je upoznao 1969. godine, kada su zajedno glumili u filmu „Horoskop“. Milena je tada bila velika glumačka zvijezda, a on glumac u usponu.

Vjenčali su se 31. decembra 1971. godine u pauzi snimanja novogodišnjeg programa „Kako su se volele dve budale“. Bili su omiljeni glumački par i proglašavani najljepšim parom Jugoslavije, ali nisu imali djece.

Početkom 2015. godine, Draganu je dijagnosticiran karcinom debelog crijeva. Bolest je već bila uznapredovala pa je često bivao u bolnici. Preminuo je ni godinu nakon dijagnoze, u 72. godini života.

59. godišnjica rođenja Dine Dvornika

Godine 1964., na današnji dan, u Splitu je rođen Miljenko Dino Dvornik, hrvatski pjevač, kompozitor i glumac. Bio je sin barda jugoslavenskog glumišta Borisa Dvornika, a njegov jedinstveni muzički stil donio mu je nadimak "kralj funka".

Osim po izvornoj mješavini različitih muzičkih žanrova, Dino je bio poznat po unikatnoj i ekscentričnoj scenskoj pojavi, energičnim nastupima i izvrsnim plesnim pokretima. Za života je četiri puta dobio prestižnu hrvatsku diskografsku nagradu Porin, a posmrtno osam puta. Dva Porina dobio je 1996. godine za pjesmu “Afrika”, za hit godine te najbolji aranžman.

Prva pjesma i prva nagrada

Godine 1988., debitovao je na Zagrebačkom festivalu s pjesmom "Tebi pripadam" i dobio nagradu stručnog žirija za najbolju melodiju i kao novo muzičko ime. Pojavio se s pratećim sastavom i ponudio modernu produkciju i funky zvuk, što mu je otvorilo vrata diskografije.

Godine 1989., u diskografskoj kući “Jugoton” Dino je objavio svoj prvi studijski album, na kojem je sam radio muziku, aranžmane, produkciju, svirao klavijature i udaraljke, a tekstove su napisali Goran Kralj i Zlatan Stipišić Gibonni. Taj album je prodat u rekordnih 750.000 primjeraka, a odmah se izdvojio njegov veliki hit "Zašto praviš slona od mene". Nakon toga su se nizali uspjesi i hitovi, poput “Jače, manijače”, “Žigolo”, “Afrika”, “Điha, điha”…

Osim muzičkih uspjeha, Dino se ostvario i kao glumac, već kao dijete u seriji “Naše malo misto”, a nakon toga u još nekoliko dječijih filmova i serija, te u filmu “Ta divna splitska noć”, gdje je tumačio samoga sebe.

Rijaliti “Dvornikovi”

Godine 2006., sa suprugom Danijelom i kćerkom Ellom, Dino je napravio rijaliti šou po uzoru na britanske zvijezde Ozbornove (Osbourn) nazvan "Dvornikovi". Šou je emitiran dvije sezone na RTL-u i postigao je značajan uspjeh.

U diskografskoj kući “Dancing Bear”, 2008. godine, Dino je pripremio svoj sedmi studijski album “Pandorina kutija”, koji je trebao da izađe u oktobru ili novembru, ali iznenadna smrt, 7. septembra 2008.ij, u 45. godini života, spriječila ga je da doživi njegovo objavljivanje. Godinu nakon njegove smrti album “Pandorina kutija” nagrađen je s četiri Porina, a Dini Dvorniku je posmrtno dodijeljen i Porin za životno djelo. 

Preminuo slavni američki komičar Džeri Luis

Džeri Luis (Jerry Lewis), pravog imena Džozef Levič (Joseph Levitch), slavni američki komičar, glumac i reditelj, preminuo je na današnji dan 2017. godine.

Luis je rođen 16. marta 1926. godine, a postao je popularan tokom 40-ih i 50-ih kao član dvojca Martin-Luis, zajedno s pjevačem i glumcem Dinom Martinom. Njih dvojica su u početku izvodili skečeve po klubovima i u televizijskim emisijama, a potom prešli na filmsko platno, snimivši 16 filmova, među kojima su najpoznatiji “That’s My Boy”, “Sailor Beware”, “Jumping Jacks”, ” Scared Stiff”, “You’re Never Too Young”, “Artists and Models” i “Holivud”.

“Kralj komedije”

Nakon toga je Luis krenuo u solo karijeru s filmom “Delicate Deliquent” iz 1957. godine, tokom koje je i dobio nadimak „kralj komedije“. Potom je sam pisao scenarije, glumio i režirao svoje filmove, od kojih je najveći uspjeh postigao “The Nutty Professor”.

Radio je jedno vrijeme kao profesor filma na Univerzitetu Južne Kalifornije, a nakon nekoliko godina odsustva, Luis se vratio filmu 80-ih godina, snimajući “Hardly Working”, kao i “The King of comedy” Marina Skorsezea. Posljednji film u kojem se pojavio bio je “The Trust” iz 2016. godine.

Dobitnik je brojnih nagrada za doprinos filmu i komediji, od kojih su najznačajnija priznanja Američkih komičara, Asocijacije filmskih kritičara, Venecijanskog filmskog festivala, Akademije filmskih umjetnosti i nauka SAD. Francuska ga je odlikovala Legijom časti. Dodijeljene su mu i dvije zvijezde na holivudskom Bulevaru slavnih.

Osim filmskih aktivnosti, Luis je bio veliki filantrop, bavio se dobrotvornim radom i pomagao osobe s fizičkim i intelektualnim poteškoćama, zbog čega je bio nominovan za Nobelovu nagradu za mir.