Novo Selo kod Bijeljine, nekad poznatije kao Francjozefsfeld, jedan je od ugroženih bosanskohercegovačkih nacionalnih spomenika. Prema evidenciji Komisije za očuvanje nacionalnih spomenika BiH, Novo Selo i tamošnja evangelistička crkva su među 78 ugroženih spomenika.  

Trgovine i kafane

Ugroženo je zbog nepreduzimanja mjera zaštite i održavanja. U zenitu svog ekonomskog razvoja 1895. godine Novo Selo imalo je 160 kuća s više od 1.000 stanovnika. Formirali su ga, nakon što je Austro-Ugarska okupirala BiH, njemački kolonisti iz naselja Noj Pasau (Stara Pazova) u Sremu i iz Francfelda (Kačarevo kod Pančeva) u Banatu.

Historičarka Mila Stanojević, zaposlena u Muzeju Semberije, kaže da su doseljenici bili vojnici, zanatlije i ratari, uz čiju je pomoć bečka vlada nastojala osigurati granicu na Drini, prema Srbiji.

- Prve porodice koje su se doselile u Bijeljinu, bile su Melcer, Haler, Huber, Halabrin i Maler. One su predstavljale nukleus kolonizacije. Kolonistima je u junu 1886. podijeljena zemlja, na kojoj su dobili placeve za kuće i vrtove. Na traženje doseljenika, selo je dobilo ime Francjozefsfeld (Polje Franje Josifa), kako se zvanično zvalo sve do 1919. godine, kada je preimenovano u Petrovo Selo. Semberci su ga od početka zvali Novo Selo - ističe Stanojević.

Prema navodima hroničara Dragutina Grujića, selo je od početka imalo dvije trgovine, dvije kafane, pekaru, kovačnicu, kolarske i stolarske radnje, bleh-muziku, poštara, bricu i policajca.

Kuće su bile izgrađene od ćerpiča i pletera, a kompletno selo sravnjeno je u “Velikom povodnju” Drine iz 1896. godine.

Austro-Ugarska monarhija pomogla je opravak Francjozefsfelda i ubrzo su im izgrađene kuće od cigle. Bečka vlada poslala je 140.000 kruna za oporavak sela.

Poznata ciglana

Georg Maler je 1908. u Novom Selu izgradio parni mlin, a dvije godine poslije Konrad Devald sa sinovima je podigao ciglanu, koja je poslije postala poznata po kvalitetu svojih proizvoda. U 1913. u Novom Selu je, zalaganjem sveštenika Gustava Juranjija, podignuta impozantna gotička građevina evangelističke crkve, koja i danas postoji.

Zub vremena i društvena nebriga doveli su do toga da ova građevina danas više liči na ruinu nego na vrijedan spomenik. Svojevremeno je korištena i kao skladište za žitarice.

Iseljeni 1942. godine  

Novo Selo je 1942. godine, prema naredbi Hitlerove vlade u Njemačkoj, kompletno iseljeno u Poljsku, u okolicu grada Lođa. To se desilo 28. oktobra 1942., kada se i završila priča o njemačkim kolonistima i jednom, u to vrijeme izrazito ekonomski naprednom semberskom selu.