"Zemunski klan“ i danas slovi za najmoćniju kriminalnu organizaciju koja je egzistirala na prostorima bivše Jugoslavije. Naziv su dobili po tome što im je sjedište bilo u Zemunu, jednoj od beogradskih općina. Vrhunac su doživjeli od 2000. do 2003. godine, kad su bili jedna od najmoćnijih kriminalnih organizacija u jugoistočnoj Evropi. 

Crvene beretke

Na čelu grupe je gospodario Dušan Spasojević. Mnogi kažu da je grupa iskoristila pad Slobodana Miloševića. Jedan dio utjecajnih članova tadašnjih Crvenih beretki, uključujući i Milorada Ulemeka Legiju, pridružio se klanu.

Grupa koja je na početku radila krađe vozila i sitni kriminal, stasala je vrlo brzo u ozbiljnu kriminalnu organizaciju. Podatak da je 700 kilograma heroina pronađeno 2001. godine u jednom bankovnom sefu, iznajmljenom od srpske sigurnosne službe u centru Beograda, dovoljni govori dokle je dogurala ova grupa.

Specijalnost su im bile otmice poznatih osoba. Neke od osoba koje je "zemunski klan" oteo bile su: Vuk Bajrušević (beogradski bogataš), Stefan Živojinović (sin Lepe Brene), Dragoslav Vuković (novosadski privrednik), Milenko Aleksić (subotički poslovni čovjek), Miroslav Mišković (predsjednik "Delta Holdinga")...

Grupa se, tokom svog uspona, rješavala konkurencije na najbrutalnije načine, a za to su imali svoje ubice. Jedan od njih bio je je Sretko Kalinić zvani Zver. Sumnja se da je likvidirao najmanje 20 osoba, iako taj broj nikad zvanično neće biti poznat.

Poslije ubistva zločinca Željka Ražnatovića Arkana, Ulemek je, uz logističku podršku službe sigurnosti, dobio zadatak likvidacije Arkanovih ubica i za taj zadatak je izabrao upravo Dušana Spasojevića i njegov "zemunski klan", koji su izvršili seriju ubistava. Kasnije su, na zahtjev Legije, učestvovali u pokušaja ubistva Vuka Draškovića u Budvi, a postoje indicije i da su odigrali ulogu i u ubistvu novinara Slavka Ćuruvije.

Priča o „zemunskom klanu“ završava svirepim ubistvom premijera Srbije Zorana Đinđića 2003. godine. Do tada odlična veza srbijanske mafije i nekih političara puca. Pokreće se velika akcija "Sablja", u kojoj je palo više od 10.000 osoba.

Vrhunac moći

Za većinu pripadnika klana priča o novcu, moći i životu na visokoj nozi završava se akcijom „Sablja“. Vođe klana Spasojević i Luković ubijeni su tokom skrivanja u naselju Meljak, Milorad Ulemek Legija osuđen je na maksimalnu kaznu od 40 godina zatvora, a većina pripadnika uhapšena je i osuđena na višedecenijske robije, i to za 17 ubistava, četiri otmice i dva teroristička napada.

Danas, 16 godina nakon „Sablje“, u kojoj je klan koji je bio na vrhuncu moći, potpuno razbijen, ostali su kao simboli tog vremena sivi Audi iz kojeg su “Zemunci” sijali smrt, slike i priče o vili u Šilerovoj ulici u Zemunu, koja im je bila sjedište, ali i čuvena rečenica kojom su žrtvama najavljivali smrt: “Ideš u Kanadu.“

Vila u Šilerovoj, simbol moći i sjedište zloglasnog "zemunskog klana", srušena je dvije sedmice nakon atentata na premijera tokom akcije "Sablja". Prema procjenama, vrijedila je tadašnjih 8,5 miliona maraka.