Na ovaj dan, 1. juna 1992. godine odvedeno je najviše osoba iz Zvornika, te se stoga ovog dana i obavlja ukop žrtava i datum uzima kao dan udruženja. Ukop će se obaviti u općini Gornja Kalesija, koja je 1999. ustupila zemljište za ukop žrtava iz Zvornika.
Ukopana su tijela žrtava:
1. Dautović (Alija i Nesiba) Bahrija, rođenog 1964., a ubijenog 1995. godine;
2. Dautović (Meho i Ajka) Idriz, rođenog 1969., a ubijenog 1992. godine;
3. Muratović (Ibro i Šerifa) Avdija, rođenog 1911., a ubijenog 1992. godine;
4. Rahmanović (Mustafa i Fazila) Derviša, rođena 1930., a ubijena 1992. godine i
5. Šahbegović (Ibro i Zulka) Mejruša, rođena 1911., a ubijena 1992. godine.
Najmlađa ubijena žrtva na području Zvornika je dvanaestogodišnji Beriz Aganović, dok je najstarija žrtva 91-godišnja Fata Nezirović.
Svjedoci zločina kažu da je "staza smrti" bila duga dva i po kilometra i tu su bili sprovedeni mještani Zvornika, nakon čega su razdvojeni muškarci od žena, djece i staraca, te su kamionima prevezeni u logor u Karakaju, gdje su mučeni i ubijani. Ako ne bi bili ubijeni tu, onda bi bili prebačeni u Pilicu ili vraćeni u Zvornik u "privatnu klaonicu". Tu su strijeljani, a zatim zakopavani u grobnice.
Podsjećamo, tokom agresije na BiH, koju su proveli JNA i VRS, uz korištenje paravojnih formacija iz Srbije i BiH, više od 2.005 civila Zvornika je nestalo. Za mnogima se još traga. Najviše masovnih grobnica, većinom nastalih 1995. godine, pronađeno je u Zvorniku, kada su ubijani Srebreničani.
