Na današnji dan, 5. aprila 1992. godine započela je najduža opsada jednog grada u modernoj historiji. Tek je prije dvije godine ovaj datum i zvanično utvrđen kao Dan početka opsade Sarajeva.

Grad heroj izdržao je najdužu opsadu u modernoj historiji čovječanstva, koja je trajala 1.425 dana. Tokom opsade, 11.541 civil je izgubio život, od čega je ubijeno 1.601 dijete, a više od 50.000 civila je lakše ili teže ranjeno.

Tog 5. aprila 1992. godine na Mostu Vrbanja tokom protestne šetnje za mir pale su i prve žrtve suludog projekta podjele Bosne.

Nekoliko hiljada mladih i starih okupilo se ispred bh. Skupštine kako bi poručilo da žele mir. Suada Dilberović i Olga Sučić bile su među 40.000 Sarajlija koji su se okupili na demonstracijama, vjerujući da će sačuvati jedinstvo.

Agresori su odgovorili prvo barikadama na Grbavici i Vracama, a zatim su snajperisti s okolnih objekata na okupljene civile osuli paljbu. Prestravljeni ljudi počeli su trčati prema Vrbanja mostu, ali ih je tamo, iz pravca prvih kuća na Vrbanji i benzinske pumpe, dočekala agresorska paljba.

Suada Dilberović, zasuta mecima, pita: “Zar je ovo Sarajevo?”, i umire. Olga Sučić ne govori ništa. Na putu do bolnice i ona umire.

I dok su snajperisti pucali na goloruke civile, Jugoslavenska narodna armija, paravojne formacije i odmetnuti pripadnici MUP-a RBiH napali su Policijsku školu na Vracama.

Tog dana pala je još jedna žrtva. Poginuo je šesnaestogodišnji Samir Mišić, učenik Policijske škole.

Procjenjuje se da je skoro 500.000 projektila ispaljeno na grad za vrijeme opsade, dok je zabilježeno da je 22. jula 1993. godine na grad ispaljeno rekordnih 3.777 projektila.

Na grad je dnevno, u prosjeku, ispaljivano 329 granata.