Godina je 2018. Dvadeset tri ljeta protekla su od dramatičnih pregovora u američkoj vojnoj bazi „Wright Patterson“ i potpisivanja mirovnog sporazuma Z-4, koji će definitivno prekinuti dugotrajni srpsko-hrvatski rat.
Na fudbalskom stadionu u Kninu počinje vojna parada. Postrojeni su pripadnici 3. pješadijskog puka Oružanih snaga Republike Hrvatske. Šahovnica im na lijevom, a četiri ocila na desnom rukavu maskirne uniforme.
Milan Martić u mikrofon podvriskuje: „Pomozbog, junaci.“ Vojska uglas odgovara: „Bog ti pomog'o, predsjedniče!“ Martić se triput prekrsti i jednako puta zažvali ratnu zastavu vojske republike srpske Krajine (VRSK).
U svečanoj loži kninskog stadiona mirno stoje predsjednici Republike Srbije i Republike Srpske, Aleksandar Vučić i Milorad Dodik. Nazočan je i član Predsjedništva Bosne i Hercegovine Mladen Ivanić, kao i jedva živući patrijarh Srpske pravoslavne crkve gospodin Irinej. Iza leđa predsjedničke muškadije, u društvu Sande Ivić, kćerke oca republike srpske Krajine (RSK) Jovana Raškovića, smještene su premijerke Ana Brnabić i Željka Cvijanović.
Revijski orkestar radio-televizije republike srpske Krajine (RTRSK) svira „Bože pravde“, a potom i himnu RSK „Moja republika“. Pred važnim gostima marširaju veterani MUP-a RSK te pripadnici jedinice za specijalne namjene, popularne „Knindže“. Slijede ih vatrogasci RSK, gorska služba spašavanja RSK, komunalna preduzeća RSK, a žuti kanaderi, poznatiji kao „Krila Krajine“, u brišućem letu crvenom, plavom i bijelom šaraju nebo iznad „republičkosrpskokrajinske“ metropole. Najemotivniji trenutak nastupa mimohodom ostarjelih ratnih vojnih invalida i porodica poginulih boraca što su kosti ostavljali po frontovima od Karlovca, preko Karlobaga, do Virovitice.
Milan Martić u prigodnom će govoru najaviti odsudne borbe za nezavisnu RSK. Za samostalnu srpsku državu otcijepljenu od Hrvatske, sjedinjenu sa obje RS i vlastitom stolicom u Ujedinjenim nacijama. Tvrdi da za svoj plan ima i podršku Rusije. Svjetina egzaltirano aplaudira!
Tako bi, dakle, danas izgledala Hrvatska da nije bilo „Oluje“. A svaka sličnost sa BiH potpuno je namjerna!
