Bugarska je jučer obilježila 114. godišnjicu proglašenja nezavisnosti, javlja BTA.

Dana 22. septembra 1908. godine, nakon molitve u crkvi Četrdeset svetih mučenika u srednjovjekovnoj prijestonici zemlje Tarnovo (Sjeverna centralna Bugarska), princ Ferdinand I pročitao je manifest kojim je vazalnu Kneževinu Bugarsku proglasio kraljevstvom nezavisnom od Otomanskog carstva.

Napori diplomatije

Proglašenje nezavisnosti zahtijevalo je znatne napore bugarske diplomatije da osigura priznanje od Velike Britanije, Austro-Ugarske, Turske i Rusije.

Na kraju rusko-turskog rata koji se vodio između 1877. i 1878. godine, Sanstefanski preliminarni ugovor od 3. marta 1878. okončao je 482 godine osmanske vladavine nad Bugarskom, ali je nije učinio nezavisnom državom.

Na osnovu Člana VI tog Ugovora Bugarska je postala "autonomna tributarna kneževina". Članom I Berlinskog ugovora od 1. jula 1878. godine, potvrđen je ovaj status, koji je definirao Bugarsku kao "autonomnu i tributarnu kneževinu pod sizerenstvom Njegovog carskog veličanstva sultana".

Prestanak plaćanja

Bugarska je narednih 30 godina postepeno odbacivala svoju vazalnu zavisnost od Turske, prestala da plaća godišnji porez, sklapala međunarodne ugovore, ratovala sa Srbijom bez sultanove sankcije i proglasila uniju sa Osmanskom autonomnom pokrajinom Istočna Rumelija septembra. 6, 1886. godine.

Proglašenje nezavisnosti ozvaničilo je promijenjenu situaciju na Balkanu i novi status zemlje kao zasebne kraljevine.

Taj čin je izveo Bugarsku iz stoljeća ovisnosti i vazalnog odnosa i vratio je na evropsku mapu nezavisnih država.