Crkva u Bijeljini, posvećena svetom Georgiju, podignuta je 1867. godine i najstarija je pravoslavna bogomolja u ovom gradu. Zemljište za njenu gradnju, prema narodnom predanju, velikodušno i s halalom poklonila je Hanumica Osmanbegović, ali zbog nepoznatih razloga, njeno ime nije upisano u crkvenom ljetopisu.

Obnova oltara

Inicijativa za podizanje ove bogomolje pokrenuta je godinu ranije i molba je upućena bosanskom valiji Topal Šerif Osman-paši da to odobri. Četiri godine poslije, 1871., crkva je dovršena i živopisana. Osveštana je uz prisustvo sarajevskog mitropolita Dionizija i predstavlja jednobrodnu građevinu s visokim zvonikom i kupolom.

Riječ je o mješavini bizantijskog i ruskog stila. Crkva je najprije izgrađena bez zvonika, jer su za vrijeme osmanske vladavine bila zabranjena crkvena zvona, pa je za zvonjenje i okupljanje vjernika korištena drvena “klepka”, a zvonik je podignut kasnije, u vrijeme austrougarske vladavine.

- Ova crkva ima lijep ikonostas koji je živopisan nakon Drugog svjetskog rata, kada je urađena i rekonstrukcija oltara. Dio ikonostasa u ovoj crkvi, kao i onih u Janji i Zagonima, oslikao je prvi bijeljinski akademski slikar Milenko Atanacković. Radove na oltaru je veoma stručno obavio akademski slikar Karlo Macek, koji se poslije iselio u Australiju – kazao nam je sveštenik u ovoj crkvi Ljubo Bogdanović.

Za pretpostaviti je da se i stara drvena crkva nalazila na istom mjestu gdje se sada nalazi ovaj hram s obzirom na to da prota Boriša Starović u ljetopisu bijeljinske eparhije navodi da je u minijaturnoj kapeli, na tri do četiri metra udaljenosti od novog hrama, na maloj mermernoj ploči bilo ispisano da “je na tom mjestu bila časna trpeza starog hrama”.

Bakreni krov

- Još 1844. godine Mahmud–paša Fidahić, koji se u Bijeljinu doselio iz Zvornika, u vrijeme gradnje drvene crkve nudio je bijeljinskim Srbima 500 zlatnih dukata “da idu na Dašnice i tamo prave crkvu”, na šta oni nisu pristali i izgradili su prvu pravoslavnu crkvu u Bijeljini na mjestu gdje su prvobitno bili naumili, u centru nove bijeljinske varoši – navodi se u sačuvanim crkvenim spisima.

U spisima se navodi i da je riječ o jednobrodnoj građevini, dimenzija od 26 x 13,5 metara. Hram je sagrađen od sitne cigle, pokriven je bakrenim limom, ima zvonik sa tri zvona i kupolu, i to iznad oltara. Takav, a sačuvan je do danas, prvobitni hram svetog Georgija predstavlja najstariju očuvanu građevinu u Bijeljini.

Prva “ćelija” od pruća

U crkvenim spisima navodi se da je u Bijeljini, prije nego što je izgrađena Crkva svetog Georgija, postojala takozvana ćelija, koja je bila izgrađena od pruća i nalazila se u naselju Galac, gdje je živio i služio bijeljinski sveštenik Ivan Babić. Njega su, nakon što je prebjegao u Srbiju, naslijedili prota Petar Opalić i prota Dimitrije Marković.