Prije tačno 40 godina, 5 aprila 1979. godine KK Bosna je osvojila titulu prvaka Evrope i zlatnim slovima se upisala u historiju evropske košarke, kao prvi tim iz Jugoslavije koji je postao prvak Evrope.
Iz današnje perspektive nevjerovatan uspjeh kojeg sigurno nikada nećemo ponovo doživjeti.
Malo ko je i u tadašnje vrijeme vjerovao da ekipa koja je prvi put nastupala u najboljem evropskom takmičenju može otići do kraja i okruniti se titulom prvaka, ali sarajevski "Studenti" predvođeni legendarnim Delibašićem, Varajićem i Bošom Tanjevićem ostvarili su najveći klupski uspjeh bh. košarke.
Protivnik Bosne u finalu, ekipa Emerson Varezea je igrala deseto uzastopno finale i očekivali su šestu titulu. Italijani su imali podršku preko 6 hiljada navijača u dvorani u Grenobleu, ali ni to im nije bilo dovoljno protiv motiviranog protivnika.
Sredinom drugog poluvremena, u igru je ušao i jedan od najboljih italijanskih igrača svih vremena, centar Dino Menegin, kada su italijani vidjeli da bi mogli izgubiti utakmicu od "nepoznatog" protivnika.
Ipak ni njegovih deset poena s klupe nije bilo dovoljno, jer sa druge strane dominirao je Žarko Varajić sa 45 poena, postavivši rekord finala Kupa šampiona i Eurolige, koji ni do danas nije oboren.
Mirza Delibašić je ubacio 30 poena, Ratko Radovanović koji je igrao pod temperaturom je dodao 10, a Bosna je slavila rezultatom 96:93.
Igrači Bosne u Sarajevo su se vratili 6. aprila, na Dan grada Sarajeva, a na aerodromu ih je dočekalo 15 hiljada navijača. "Studenti" su nakon toga špalirom ispraćeni do dvorane Skenderija, gdje se održavala svečana sjednica Gradske skupštine i 3 hiljade prisutnih je ovacijama pozdravilo šampione Evrope.
Danas je košarkaški klub Bosna na rubu egzistencije, u velikim finansijskim problemima i na posljednjem mjestu jedne od najslabijih košarkaških liga u Evropi.
Ostaje nam samo sjećanje na tu noć u Francuskoj i podsjećanje na neka bolja vremena, kada se na tribinama dvorane Skenderija orilo "Haj nek se čuje, haj nek se zna, da je naša Bosna nepobjediva".
