Možda zvuči nevjerovatno, ali valjkasti crv, koji nema oči, kičmu i mozak, vjerovatno ima osnovne životinjske emocije, piše ''Science Alert''. 

Proveden eksperiment

U najnovijem istraživanju Gradskog univerziteta Nagoje i Sjeveroistočnog univerziteta u SAD valjkasti crv Caenorhabditis elegans pokazao je stalne negativne reakcije na kratkotrajne strujne udare. Nekoliko minuta nakon tih šokova pripadnici ove vrste nastavljali su da bježe velikom brzinom po laboratoriju.

Istraživači vjeruju, a to su napisali i u studiji objavljenoj u žurnalu ''Genetics'', da ovaj dugotrajni odgovor, koji liči na bježanje, ukazuje na stanje straha.

I dužina i jačina negativnog stanja valjkastog crva ukazuje da ga regulira specijalno nervno kolo u vrlo jednostavnom nervom sistemu, a ne direktna stimulacija motornog sistema.

- Ove osobine nedavno su počele da se smatraju osnovnim karakteristikama emocija, što ukazuje da reakcija C. elegans na električni šok može da ukazuje na formu emocije, nalik strahu - navodi se u studiji.

Otkrića su novi argument u debati o tome da li beskičmenjaci mogu da osjete primitivne preteče emocija kakve mi imamo.

Nedavni eksperimenti na račićima, bumbarima i vinskim mušicama ukazuje na to da beskičmenjaci zaista imaju dugotrajna pozitivna i negativna kognitivna stanja nakon specijalnog stimulusa.

''Mjerenje'' emocija

Kako navodi ''Science Alert'', Čarls Darvin je pisao da „čak i insekti pokazuju ljutnju, bijes, ljubomoru i ljubav“, mada je to bilo uglavnom bazirano na ljudskoj tendenciji da daje ljudske karakteristike i drugim bićima, a ne na objektivnim eksperimentima. Mnogi naučnici i danas smatraju da ne postoji način da se objektivno mjere emocije kod životinja i da se time ne treba baviti.

Da bi se neki odgovor životinje na stimulus smatrao emocijom, mora da zadovolji četiri kriterija – mora da traje i po završetku stimulusa, mora da se povećava ili smanjuje u skladu s jačinom stimulusa, mora da dominira nad drugih odgovorima i mora se smatrati konzistentnim. C. elegans zadovoljava najmanje tri od četiri kriterija.

Tokom eksperimenata, kada bi elektrošok trajao 45 sekundi, crv bi bježao od njega velikim brzinama još najmanje dvije minute. U tom stanju straha nije ih zanimala hrana koja se nalazila kraj njih. Čak i kada je elektrošok trajao samo pet sekundi, crv bi bježao 1,5 minuta prije nego što bi se smirio.

Kada su istraživači ponavljali eksperiment na crvima koji nisu mogli da proizvode neuropeptide, što je ekvivalentno ljudskim hormonima, crvi su ostajali u stanju straha duže, piše Telegraf.

Molekularni mehanizam

- Neophodni signali neuropeptida kod valjkastih crva podsjećaju na neuropeptidnu regulaciju kod sisara, uključujući i ljude, kada stanje straha u mozgu kontrolira evolutivno očuvan molekularni mehanizam - piše u studiji.