Šezdesetih godina trebalo je pet sati letenja iz Njujorka u Los Anđeles i samo 45 minuta za let od Njujorka do Vašingtona. Danas ti isti letovi traju šest sati plus 75 minuta, iako se aerodromi nisu nigdje pomjerili, piše BBC.
To se naziva “puzanje po rasporedu” ili padding i to je tajna koju avioprijevoznici ne žele da znate, posebno s obzirom na učinke na okolinu.
Padding je dodatno vrijeme koje aviokompanije planiraju za let od tačke A do tačke B. Budući da ti letovi stalno kasne, aviokompanije su ugradile kašnjenja u svoje rasporede umjesto poboljšanja efikasnosti poslovanja.
Putniku se to može činiti bezazleno, a može biti i prijatno iznenađen dolaskom na odredište u propisanom vremenu.
Međutim, ovaj globalni trend predstavlja višestruke probleme: ne samo da vaše putovanje traje duže, nego stvara privid tačnosti, što znači da nema pritiska na aviokompanije da postanu učinkovitije. To pak znači da će zagušenje zračnog saobraćaja i emisije ugljendioksida i dalje rasti.
- U prosjeku, više od 30 posto svih letova kasni više od 15 minuta svaki dan, uprkos paddingu - kaže kapetan Maihael Baiada (Michael), predsjednik avionske konsultantske kompanije ATH Group, pozivajući se na izvještaj američke Ureda za prijevoz putnika u zračnog saobraćaju.
Brojka je prije paddinga iznosila 40 posto.
- Paddingom aviokompanije nadigravaju sistem da bi vas zavarale - tvrdi.
