Zemljino magnetno polje danas će pogoditi geomagnetna oluja - fenomen koji može da utječe na elektromreže, satelite i avionske linije, kao i da prouzrokuje zastoj čitavog svijeta. 

Geomagnetna oluja je privremeno ometanje Zemljine magnetosfere, a uzrokuju je Sunčeve aktivnosti - udarni talas i oblak magnetnog polja Sunčevog vjetra zajedno sa Sunčevim zracima i koronalnim eksplozijama mase napadaju Zemljino magnetno polje tri dana poslije Sunčevih aktivnosti. Geomagnetne oluje obično traju dan ili dva, ali mogu trajati i danima.

Geomagnetnu oluju koja će 19. januara, pogoditi Zemlju, Američki centar za predviđanje vremenskih prilika u svemiru i Agencija za proučavanje okeana i atmosfere (NOAA) klasifikovali su kao G-1. Na njihovoj skali to je geomagnetna oluja najslabije jačine. Ali saopćili su da bi svejedno mogla da prouzrokuje "slabe oscilacije na mrežnim stanicama i manji uticaj na satelitske operacije, kao i na životinje koje migriraju".

Strah od geomagnetnih oluja nije neopravdan. Oluja kategorije G-5 utjecala bi na električnu energiju i sigurnosne sisteme širom svijeta – moglo bi da dođe do potpunog urušavanja sistema kompjuterskih mreža i velikih oštećenja na električnim transformatorima, što bi prouzrokovalo nestanak struje širom Zemlje.

Oluja jačine G-5 može da našteti i radiotalasima i tako stvori potpuni haos u društvu – ne bi radili mobilni telefoni, GPS i internet.

Karingtonov događaj najveća je zabilježena geomagnetna oluja u historiji. Dogodila se u septembru 1859. godine. Izazvala je varničenje telegrafskih linija, a čak je i zapalila neke telegrafske kancelarije i onesposobila tzv. "viktorijanski Internet".

U nešto skorije doba, poznat je slučaj iz 1989. godine, kada su za vrijeme jedne takve oluje četiri satelita bila u kvaru nedjelju dana.

Utjecaj geomagnetnih oluja na ljude tek je počeo da se proučava, ali poznato je da golubovi pismonoše za vrijeme takvih oluja imaju problema sa navigacijom i da nisu u stanju da pronađu mjesto na koje bi trebalo da slete.