Rezolucija o genocidu u Srebrenici, čiji je zvanični naziv „Međunarodni dan refleksije i komemoracije genocida u Srebrenici 1995.”, izazvala je veliki interes u međunarodnim krugovima. Dok se zemlje poput Srbije i Rusije žestoko protive usvajanju rezolucije u Ujedinjenim narodima, druge države je zdušno podržavaju i zagovaraju.

Zapadne države

Predlagači rezolucije o Srebrenici su Njemačka i Ruanda, a u startu su se ovim državama pridružile i druge.

Kao sponzori rezolucije do 2. maja prijavile su se najutjecajnije zapadne države, značajne islamske zemlje te države regije jugoistoka Evrope.

Uz predlagače Njemačku i Ruandu, sponzori rezolucije su Albanija, Austrija, Bangladeš, Belgija, Bosna i Hercegovina, Bugarska, Država Katar, Estonija, Kanada, Čile, Finska, Francuska, Hrvatska, Irska, Italija, Jordan, Lihtenštajn, Litvanija, Luksemburg, Malezija, Nizozemska, Novi Zeland, Poljska, Slovenija, Sjeverna Makedonija, Švedska, Turska, Velika Britanija, Sjedinjena Američke Države, Vanuatu.

Dan sjećanja

S druge strane, tu su i države poput komšijske Crne Gore, koja nije sponzor rezolucije, ali je dala garanciju da će je podržati na sjednici Generalne skupštine UN-a.

Srbija, osim na podršku Rusije u protivljenju usvajanja rezolucije, oslanja se i na Kinu, kao i prijateljske zemlje Afrike i Južne Amerike. Lobira da što veći broj članica UN-a ne podrži rezoluciju. Iako se još ne zna tačan datum kada će Generalna skupština u Njujorku raspravljati o ovome, pretpostavka je da će to biti oko 15. maja, kada je i zakazana sjednica na kojoj će se govoriti o situaciji u našoj zemlji.

Među zaključcima rezolucije su da se 11. juli proglasi Međunarodnim danom sjećanja na genocid u Srebrenici 1995. koji će se obilježavati svake godine, kao i osuđivanje bez rezerve svakog poricanja genocida u Srebrenici.

UN čine 193 države i sve su dio Generalne skupštine UN-a.

Bolja budućnost

Iako čelnici Srbije i bh. entiteta Republika Srpska tvrde da se ovom rezolucijom Srbi kao narod označavaju genocidnim, što, kako navode, doprinosi destabilizaciji odnosa u regionu, u tekstu rezolucije nigdje se ne spominje niti jedan narod ili država. Upravo na to ukazuju brojni međunarodni zvaničnici, koji ističu da je usvajanje rezolucije ustvari šansa da se krene u izgradnju bolje budućnosti.