Milorad Dodik grdno se prevario ako je mislio da će kontinuiranim ličnim uvredama, kabadahijskom nadmenošću, drskim odnosom i rječnikom te recikliranim lažima impresionirati i zaplašiti američke i evropske diplomate.
Meni je suđeno, a da me niko ništa nije upitao, žali se predsjednik vladajućeg SNSD-a, komentirajući glasanje u Evropskom parlamentu, u kojem je, s ogromnom većinom od 504 glasa, pozvano Evropsko vijeće da “nametne ciljane sankcije Miloradu Dodiku i njegovim saveznicima zbog njegovih koruptivnih aktivnosti, kontinuirane destabilizacije zemlje i podrivanja suvereniteta i teritorijalne cjelovitosti Bosne i Hercegovine”.
Istovremeno, na drugom kraju svijeta, u raspravi o Balkanu pred Komitetom američkog Senata za vanjske poslove - Potkomitet za Evropu, navedeno je da je ključna prepreka napretku zapadnog Balkana situacija u BiH, a za koju je kao krivac direktno označen Milorad Dodik, kao i njegovi pokušaji secesije Republike Srpske.
Specijalni izaslanik Stejt departmenta Gabrijel Eskobar (Gabriel Escobar) u uvodnoj riječi i u odgovorima na pitanja senatora ponovio je svoju tvrdnju da u BiH i šire problem za napredak ne leži u etnonacionalizamu, već u endemskoj korupciji, zbog čega su početkom 2022. Amerikanci i pojačali sankcije protiv Dodika.
Mediji bliski vladajućim strukturama, a posebno oni koji opstaju pod uređivačkom i ekonomskom palicom SDA, požurili su da problematiziraju upravo ovaj dio Eskobarovog izlaganja.
Njima, naime, smeta što se reflektor američke pažnje ne okreće samo prema politikama koje priželjkuju raspad i podjelu BiH nego i prema pojedincima koji poluge vlasti koriste za kriminalno lično bogaćenje, a Dodik tu nije jedini.
Unutar vlasti SDA, SNSD-a i HDZ-a postoji dobro posložena piramida korupcije u kojoj je sve, od općina, preko kantona i entiteta, do države, podređeno namještanju tendera, konkursa, izvlačenju novca za crne stranačke fondove, za ekstraprofit strankama bliskih kompanija, za finansiranje predizbornih kampanja i izbornih krađa.
Pod plaštom lažne borbe za nacionalne interese, u BiH je u posljednjih više od trideset godina, osim privatizacijske pljačke, provedena i još se provodi besprizorna pljačka budžeta na svim nivoima. Na taj način na vlasti opstaje garnitura kojoj nisu u interesu ni napredak prema EU niti bilo kakva ekonomska i politička reforma.
Tu, doista, nema velike razlike između Milorada Dodika, Bakira Izetbegovića ili Dragana Čovića. Oni za drugi način vladanja, osim klijentelizma, sistemske korupcije i feudalnog zaokruživanja nacionalnih torova, niti znaju niti imaju volje i želje da nešto mijenjaju.
Jedan svjež i plastičan primjer o tome najbolje svjedoči. Nakon što su sankcije Dodiku proširene na kompanije i osobe povezane s njim, objavljena je vijest da je američki gigant „Microsoft“ prekinuo saradnju i poslovanje s „Prointerom“, firmom u kojoj utjecaj ima Dodikov sin Igor, a koja se bavi nabavkom, opremanjem i održavanjem u IT sektoru.
Mediji su istovremeno objavili da je početkom ovog mjeseca, tačnije 8. februara, Klinički centar Univerziteta u Sarajevu (KCUS), sa Sebijom Izetbegović na čelu, potpisao ugovor s kompanijom „Prointer“. Kako se navodi, ugovor je vrijedan 123.786 KM, a odnosi se na održavanje SAP licenci u KCUS-u!?
Dakle, ispod plašta navodne ogromne brige SDA i njenog lidera Bakira Izetbegovića za sudbinu države BiH, koju ugrožava omraženi “neprijatelj Bošnjaka i muslimana” Milorad Dodik, i nakon proširenih američkih sankcija predsjedniku SNSD-a, Klinički centar, kojim upravlja Bakirova supruga Sebija, potpisuje ugovor s kompanijom koja se povezuje s Dodikovom porodicom.
Ništa kao ova crtica iz života naših nacionalnih vođa ne govori tako ogoljeno o prirodi tronacionalne vlasti u BiH. I ništa kao ova bliska zakulisna poslovna saradnja Izetbegovića i Dodika ne potvrđuje Eskobarovu ocjenu da je korupcija, a ne nacionalizam, uzrok propadanja i nazadovanja bh. društva i države.
Naprosto, Dodik u vrzinom korupcijskom kolu nije jedini i nije sam. Zato, neka se pripremi… Bakir!
