S nadmorskom visinom od 1.635 metara, dužinom od 426, širinom 191,3, maksimalnom dubinom od 13 metara, već dugi niz godina zbog svog idiličnog položaja i obilježja Prokoško jezero slovi za važnu turističku destinaciju.
Ledenjačkog postanka, formirano kroz različite faze – od pleistocena do danas, Prokoško jezero, kojeg neki nazivaju i gorskim okom, i okolica su 1982. godine proglašeni regionalnim parkom prirode te su postali zona stroge zaštite. Godine 2005. područje je proglašeno spomenikom prirode.
Prokoško jezero okruženo je drvenim pastirskim kolibama, takozvanim katunima, pravljenim od drveta i trupaca.
Iznad se pruža najviši vrh Vranice – Nadkrstac, koji doseže 2.112 metra nadmorske visine.
Jezero se puni vodom iz lednika, podjezerskih i okolnih izvora lociranih u podnožju Debelog brda, topljenjem snijega s okolnih padina i atmosferskim talozima. U njemu živi endemična vrsta trion, prirodna rijetkost iz reda repatih vodozemaca na listi zaštićenih vrsta od 1954. godine. Pronašao ga je Otmar Reiser, ornitolog Zemaljskog muzeja u Sarajevu.
Lijepo je pronaći mjesto gdje je dovoljno samo doći da se odmara. Upravo takvo je Prokoško jezero.
Od Fojnice je udaljeno 22 kilometra, a do njega se dolazi makadamskim putem. Osnovna djelatnost mjesta ostaje sezonska ispaša stoke. U širem prostoru jezera su endemične vrste flore i faune.
Prema statistici u Italiji je od korone umrlo 22,9 posto starijih od 90 godina.
Domaćice peku pite, meso ispod sača, pripremaju i druga jela po narudžbi za svoje goste. Brojni su i oni koji se odlučuju i da prenoće, pa se mogu odlučiti za iznajmljivanje koliba bliže ili dalje od jezera, s uključenom hranom ili pak da sami sebi kuhaju. Mogu se kupiti i domaći sirevi, šumsko voće, gljive.
Našu okolinu, i zbog naše djece