Jedan od najistaknutijih pravnih eksperata u Bosni i Hercegovini, prof. dr Ćazim Sadiković preminuo je danas u Sarajevu nakon duže bolesti.

Autor je jedanaest knjiga i više stotina naučnih i stručnih radova iz oblasti pravnih i političkih nauka. Bio je član Vijeće Kongresa bošnjačkih intelektualaca od osnivanja, a neizbrisiv trag dao je u radu Savjeta za ustavno pravna i politička pitanja Vijeća.

Rođen je 1935. godine u Ljubuškom, gimnaziju je završio u Mostaru, a Pravni fakultet u Sarajevu. Postdiplomski studij upisao je na Evropskom univerzitetskom centru u Nanciju u Francuskoj, gdje je magistrirao na Postdiplomskom studiju iz oblasti pravnih i političkih nauka na temu „Savremeni aspekti demokracije u Evropi“ pod mentorstvom prof. dr Denisa Levija (Levy).

Sadiković je svoju akademsku karijeru počeo na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu 1961. godine, a nastavio na Pravnom fakultetu Univerziteta u Sarajevu kao profesor i dekan. Predavao je Uvod u političke nauke, Uvod u pravo, Međunarodno pravo, Ljudska prava i Političke sisteme. Obavljao je i niz društvenih funkcija u Bosni i Hercegovini i Evropi:

- sedamnaest godina bio je član Venencijanske komisije Vijeća Evrope, Demokracija putem prava.

 - 1996. godine, izabran je za međunarodnog arbitra u procesu arbitraže za Brčko, nakon čega je formiran Distrikt Brčko.

 - 1984. godine, izabran je za podpredsjednika Međunarodnog udruženja demokratskih pravnika sa sjedištem u Briselu.

Ćazim Sadiković dobitnik je Povelje Vijeća Kongresa bošnjačkih ntelektualaca, decembar 2019. godine; „Kristalnog pečata“ 2011. godine u povodu dvadeset godina rada Venecijanske komisije, „Bronzane plakete“ 2008. godine za izuzetne zasluge (Pro Merito) za rad u Komisiji „Demokracijom putem prava“ – Venecijanska komisija; njegova knjiga „Ljudska prava bez zaštite" 1998. je od Međunarodnog odbora u sastavu, Robert Donia (Michigan), Francis J. Jones (Newcastle), Thomas Cushman (Welleslay), Ivo Banac (New Haven), Ivan Lovrenović, Rusmir Mahmutćehajić i Žarko Papić iz Sarajeva, proglašena za „knjigu godine“; Srebrene plakete Grada Sarajeva za zasluge u unapređenju upravljanja glavnim gradom Bosne i Hercegovine (1987);

Plakete Univerziteta u Sarajevu sa Poveljom za naročite zasluge u radu na programima Univerziteta u Sarajevu (1986).

Tokom svoje karijere bio je i predsjednik Komisije za ustavna pitanja (1974); član Redakcione komisije za izradu Ustava SFRJ na Brionima, a zatim i Ustava SRBiH (1971), predsjednik Pravnog savjeta Skupštine SRBiH; te sudac i predsjednik Ustavnog suda Bosne i Hercegovine.