Nizom manifestacije tokom proteklih mjesec u Srednjobosanskom i Unsko-sanskom kantonu obilježava se 25. godišnjica osnivanja „najmlađeg i najljućeg“ korpusa Armije RBiH. Današnje polaganje cvijeća i učenje dove za šehide 7. korpusa na Centralnom šehidskom mezarju u Travniku te svečana akademija završni su događaji.  

Među onima koji su danas pristigli u Travnik je i Salko Karajlić, ratni vojni invalid, dobitnik najvišeg ratnog priznanja “Zlatni ljiljan”, ratni komandant 2. bataljona 1. viteške krajiške brdske brigade. Brigada i korpus u kojem je Salko Karajlić proveo rat bili su na gotovo svim ratištima u BiH.

- To je najmlađi korpus Armije Republike BiH, ali kada znamo koliko je oslobodio teritorije, onda znamo i njegovu vrijednost. Ratovali smo širom BiH, od srednje Bosne do sarajevskog ratišta, bili smo na visočkom ratištu, kasnije na Kupresu i u Bosanskoj krajini - kaže na Salko Karajlić, ratni vojni invalid, dobitnik najvišeg ratnog priznanja “Zlatni ljiljan”, ratni komandant 2. bataljona 17. VKBBR.

Od protjerivanja iz Bosanske krajine do oslobodilačke operacije „Sana 95“ svi Krajišnici su imali samo jednu želju.

- Mi kada smo protjerani iz Krajine, naša jedina želja je bila povratak u Krajinu. Zato smo i ostali u Travniku, mobilizirali se i značajan period rata proveli na području srednje Bosne. Kada su se stvorili uvjeti za povratak, to je bio san svakog Krajišnika! Kada su se svi okupili u konvoj za povratak u Krajinu, mi po dolasku jednostavno nismo imali vremena da idemo kućama, nego smo drugi dan po dolasku ušli u borbena dejstva. Ono što nam je posebno drago i što uvijek pamtimo je da su i ostale brigade 7. korpusa iz srednje Bosne došle s nama da zajedno oslobađamo Bosansku krajinu – prisjeća se Karajlić.