Na današnji dan, 4. maja 1992. godine zapaljen je stadion Grbavica, jedan od simbola ratnog Sarajeva.

Tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu "Dolina ćupova" je postala prva borbena linija, a zapadna tribina, prenesena sa stadiona "6. april" s Marindvora prilikom same izgradnje stadiona, zapaljena je, dok je dio stadiona miniran.

S tribinom je zajedno izgorjelo i nestalo 316 pehara, od čega su 42 pripadala fudbalerima, a razliku u broju osvojili su ostali klubovi iz Sportskog društva Željezničar, koje je tada brojalo 14 klubova. Ipak, neki pehari koji su bili u prostorijama kluba na Marindvoru su sačuvani i danas krase vitrine Plavog salona.

Potpisivanje Mirovnog sporazuma u Dejtonu je donijelo kraj rata, a konačan povratak Grbavice pod kontrolu grada se desio 19. marta 1996. godine. Otad pa do danas Grbavica živi svoj novi život, a s njom i njenim stanovnicima i ovaj čuveni stadion.

Iako gotovo potpuno uništen, na stadionu punom vidnih ožiljaka je već 2. maja 1996. godine odigrana prva zvanična utakmica. Bio je to gradski derbi u kojem su Željezničar i Sarajevo odigrali neriješeno (1:1).

Dvadeset i sedam godina poslije stadion Grbavica dom je odigravanja evropskih utakmica Željezničara i A reprezentacije BiH. Dušmanina koji su ga palili sada ne preostaje ništa nego da se jedu zbog njegovog izgleda - nikada ljepšeg za njegovog postojanja.