Jezero Rupkand u Indiji nalazi se na 5.029 metara nadmorske visine, zbog čega je otkriveno tek prije nešto više od 70 godina.

Riječ je o glečerskom jezeru koje je zbog položaja uglavnom zaleđeno, ali, kada se otopi, otkriva strašnu priču koja se ovdje odigrala prije 2.800 godina.

Kada se led otopi i voda povuče, jezero otkriva ljudske kosture. I to stotine njih. Dugo nije bilo poznato porijeklo ovih skeleta, ali postojale su mnoge teorije.

Smatralo se da su svi skeleti pripadali jednoj grupi ljudi koja je najvjerovatnije umrla usljed epidemije.

To mišljenje, međutim, pobija najnovije istraživanje koje su zajednički proveli naučnici iz Indije, SAD i Njemačke. Istina je, prema najnovijim pronalascima, još mračnija.

U stručnom časopisu "Nature Communications" objavljeni su rezultati studije tokom koje su analizirani DNK kosti koje su pripadale 38 ljudi. Prva stvar koja je zapanjila naučnike jeste pronalazak da svi ostaci nisu pripadali jednoj grupi ljudi, već najmanje dvjema, i to s vremenskom razlikom od čak 1.000 godina.

Među 38 kostura, 23 su pripadala muškarcima, a 15 ženama. Ukupno 23 imaju južnoazijsko porijeklo, a kod jezera su preminuli između sedmog i desetog stoljeća, u nekoliko navrata. Ostaci jedne osobe imaju istočnoazijsko porijeklo, a 14 njih, što je posebno zanimljivo, istočnomediteransko.

Naučnici ipak nisu mogli utvrditi uzrok smrti analiziranih kostura.

- Teško je vjerovati da je svaka osoba čiji se kostur nalazi u jezeru umrla na isti način - objasnio je Eadaoin Harni s Harvarda.

Utvrđeno je da preminuli ljudi nisu bili u rodu, svi su pripadali različitim starosnim grupama i imali su drastično različitu ishranu.

Inače, kosti više od 300 ljudi pronađene su još 1942. godine, a na njima su se i dalje nalazili komadi mesa, s obzirom na to da je jezero 11 mjeseci u godini potpuno zaleđeno. Uz njih su pronađeni i drveni artefakti, koplja, kožna obuća i prstenje.