Stanovnici mostarskog naselja Drežnica, smještenog u kanjonu između planina Čvrsnice i Čabulje, ponose se svojim precima sokolarima koji su u vrijeme osmanske vladavine na ovim prostorima baš zbog toga imali poseban status i bili oslobođeni plaćanja poreza.
Trgovački ugovori
Fadil Nurkić, član Lovačke organizacije „Lovac“ iz Mostara, navodi da je u slučaju Drežnice cijela nahija bila u povlaštenom položaju u vrijeme Osmanskog carstva, za razliku od ostalih mjesta, gdje su samo pojedinačno porodice sokolara bile oslobođene poreza.
- Sokolarstvo u Drežnici poznato je i odranije, tako da imamo naučne dokaze da su Drežnjaci još 1381. godine, tačnije njihov knez Radoslav Mesnović, njegovi sinovi i nećaci primljeni u redove dubrovačkih građana, jer su Drežnjaci za Dubrovnik hvatali i dresirali sokolove. A Dubrovčani su posebno cijenili takve usluge, jer su 300 godina na taj način osiguravali povoljne trgovačke i političke ugovore s drugim evropskim državama - kaže Nurkić, inače odličan poznavalac historije Drežnice i njene okolice.
Kako nam Fadil kaže, u ta stara vremena Drežnjaci se nisu mnogo raseljavali, ali se u Drežnicu nije bilo lako ni doseliti. Stanovnici Drežnice tu su rado ostajali jer su kao carski sokolari imali poseban status, a drugima upravo zbog tog statusa nisu dali da se dosele.
Slavni dani
Stanovnici Drežnice i danas se ponose statusom nekadašnjih sokolara i veoma rado sebe nazivaju „Drežanski sokolovi“, a i lokalni fudbalski klub nosi naziv Soko. Danas u Drežnici, nažalost, nema više sokolara, ali pojedini se mještani tih slavnih dana prisjećaju i korištenjem motiva sokola na različite načine, pa oni na kapiji čuvaju ulaz u dvorište.
Legenda o sokolu Ćori
Jedna od zapisanih legendi o sokolarstvu u Drežnici je ona o sokolu Ćori koju su zabilježili etnolozi iz Zenice od 1979. do 1981. godine. Legenda govori da je neki Fijo Toma hvatao sokola na stijeni Sokolina (Gornja Drežnica) i, braneći se, iskopao oko sokolu.
Kada je vidio da je soko bez oka, vratio se da uhvati drugog, a tad su vile zavikale: “Ajde doma, Fijoviću Toma, dosta je danas tvoga lova.“ Vile su zatim prekinule uže i on je pao i poginuo. Ovaj ćoravi soko poslan je u Beč da se bori i kada je oborio sve sokolove i orlove, kažu da je sedam godina danak bio ukinut na Bosnu i Hercegovinu te da niko nije plaćao nikakav porez.
